fbpx

Zo bijzonder. Zo mooi. ✨

Het leven. De ontvouwing van mijn nieuwe identiteit. Mama-Zijn.

Ondertussen dat ik dit schrijf ben ik 38,5 week Zwanger.

Ik werd deze nacht wakker door steken in mijn baarmoederhals. Ik voelde letterlijk de rekking voor ruimte te maken voor Babygirl. 🩷

Ondertussen weet ik hoe feller dat het voel, hoe meer ik er tegen strijd. Wat dus mij komt vertellen dat ik er mij aan mag overgeven en erin mee mag gaan, zo kan ik het zoveel meer vanuit rust & sereniteit ervaren. Mijn lichaam de ruimte geven om het te laten ontstaan, aan te brengen en te doen waar mijn lichaam behoefte aan hebt, voorbereiding en verandering. 🌿

Ik merkte dat ik dat ik mij er niet helemaal aan kon overgeven. Het wekte frustratie op, omdat ik het niet helder kreeg. Ik zag vanalles gebeuren in mijn energie, maar zag niet precies wat. Ondertussen had ik al gevraagd aan Raf om mij veiligheid en geborgenheid te geven, maar het hielp niet. En ja, ik had hem wakker gemaakt 😆 Teamwork makes the dream work hé. Durven hulp vragen wanneer nodig is. 🤭

Ik bleef van hop naar haar lopen, cirkels lopen, vragen stellen, voelen, uitzoomen.. Niks. Ondertussen was ik al een uur verder aan het typen op mijn gsm, dat geeft mij vaak helderheid. Het uitschrijven van alles wat zich binnenin mezelf speelt. Dat geeft ruimte en inzichten.

Raf zijn wekker ging en ik bleef in mijn eigen bubbel achter 🤭 Ik hoopte dat dat mij hielp om de confrontatie met mezelf aan te gaan. Ik ben dan ook tot een punt gekomen dat het oké was, maar voelde ook dat ik er nog niet doorheen was. Eerlijkheid naar mezelf. Oh zo belangrijk! Even zijn met wat is… De boel de boel laten.

Niet altijd willen doorpushen, niet altijd willen weten hoe of wat. Nee, gewoon even ermee zijn. Oncomfortabel voelen. Kut voelen. Frustratie voelen. Dat is oké.

Ik ben dan ook in slaap gevallen en heb nog kunnen rusten. Werd wakker en voelde meteen dat ik er nog midden in zat. Ik werd niet helemaal wakker, bleef zo wat rond dobberen en kwam moeilijker uit bed. Mezelf opgefrist, kleren aangedaan en koffie ☕️ genomen.

En daar ging ik weer door… 100 dingen tegelijk aan het doen. Ik werd gek van mezelf😆 Ik kwam niet stil, bleef rennen. Ik zag mezelf vluchten van mezelf, van de confrontatie met mezelf. Ik wou mezelf niet zien.

Ondertussen was ik er ook achter gekomen dat ik bang was van mijn eigen kracht. Doordat Babygirl ruimte maken down under werd er weer iets kei hard aangeraakt. MEZELF. 🥹😬

Mijn waarheid is dat zwanger zijn, bevallen en een kind creëren niet alleen draait om het kind, maar ook om mij als Vrouw zijn, Mama worden. Alsook voor Raf, Man zijn, Papa worden. En onze relatie als koppel natuurlijk. Alles transformeert en veranderd.

Het gaat nooit meer hetzelfde zijn. Mijn oude gekende leven verdwijnt en komt niet meer terug. Super eng! Heel spannend! Maar oh zo verrijkend.

En daar kwam ik deze nacht bij uit. Het loslaten van mijn oude Zelf, mijn oude identiteit. De Vrouw die ik van binnen en buiten ken, de gewoontes die ik had, de manier van denken, handelen en Zijn, de dingen die ik deed, de dingen waar ik gelukkig van werd en van kon genieten. Mijn manier van doen, de gedachten en emoties die ik had. Alles veranderd. Nu al.

Ik was bang voor mijn eigen kracht.

Ik bleef roeren in dezelfde pot nat, tot dat ik vroeg aan het Universum wat het mij duidelijk wou maken. Ik vroeg aan het Universum om te laten zien wat ik mocht zien. Om het mij super helder en duidelijk zichtbaar te maken… Om mij te tonen wat ik mocht doen om mij volledig over te geven aan waar ik midden in zat.. Mijn eigen massive transformatie naar Mama worden.

Ik legde me op bed om tot rust te komen, praatte ondertussen met Raf over alles wat ik ervaarde, tot opeens… Een zwarte 🦋 vlinder binnen kwam gevlogen. Hoe die binnen kwam? Dat mag joost weten😆 Alle deuren en ramen zijn toe.. Maar ik hoef het niet te weten.

Ik verschrok🤭 en Myo ook. Dus vlogen we allebei op en liepen naar de living, en ja hoor.. de 🦋 volgde me gewoon. Typisch 😂 Ik zocht het op en.. yessss: transformatie, vernieuwing, verandering, wedergeboorte.

JAMA HOE DANNNNNN!

Hoe magisch. Hoe bijzonder. Toeval bestaat niet.

Ik zag en las dat & zakte meteen in overgave en kan het volledig laten gebeuren. Wat een verademing. 🙏🏻

Benieuwd wat mij dit brengt, wat dit mij brengt op mijn pad, genaamd -LEVEN-.

❤️